Boletus - is het giftig? Hoe boleten te herkennen en te bereiden?

De boletus is meestal een eetbare paddenstoel. Slechts één type boletus is giftig. Boletus is, dankzij zijn smaak, een zeer populaire en gewilde paddenstoel in de Poolse keuken. Gemarineerde boleten en boletussaus zijn geweldige seizoensgerechten. Bekijk de verschillende soorten boletus, inclusief giftige boletes. Probeer ook eens de recepten voor heerlijke gerechten met boletuschampignons.

De boletus is meestal een eetbare paddenstoel. Slechts één type boletus is giftig. De meest populaire eetbare paddenstoel uit de boletusfamilie is de bruine boletus, die ook de meest herkenbare paddenstoel in Polen is, alleen al vanwege de pijnboomboletus.

Er zijn ook andere soorten boletus, bijv. Konijnboleet, gouden boleet, geribbelde boleet. Een van hen is ook de giftige boletus, die in het bos moet worden vermeden. Het eten ervan kan de dood tot gevolg hebben.

Het is echter vrij gemakkelijk om het te herkennen tegen de achtergrond van andere schimmels, waaronder door de karakteristieke kleur en geur.

Bruine boletus (Xerocomus badius)

De bruine boletus komt voor in naaldbossen, minder vaak in loofbossen. In Polen is het een veel voorkomende paddenstoel, de meest herkenbare - alleen al vanwege de dennenboletus. De grootste uitslag doet zich voor in de periode van juni tot november.

De stengel van de bruine boleet bereikt meestal een lengte van maximaal 14 cm en een breedte van ongeveer 4 cm. Het is hard en komt in heel verschillende vormen voor, meestal min of meer cilindrisch met een ietwat puntige basis. Het kan ook uitpuilend, gebogen zijn met een dikke knol. De hoed van de bruine boletus is kastanjebruin en de steel is veel lichter. Bij jonge paddenstoelen is het zacht, halfrond, later wordt het vlakker. De uitslag van de sporen van bruine boleet is olijfgroen van kleur. De bruine boletus heeft een vruchtvlees:

witachtig geel (lichtbruin onder de hoed)
streng (zacht op oudere leeftijd)
blauwe plekken bij het snijden
met een licht fruitige geur
met een milde smaak

Het is erg moeilijk om deze bekende paddenstoel te verwarren met een giftig exemplaar. De bitterheid van de gal lijkt er echter op, en het zal de smaak van elk gerecht bederven. Zeer onervaren champignonplukkers kunnen de bruine boletus ook verwarren met de dennenboletus, maar deze fout heeft geen gevolgen voor de gezondheid.

Hoe boletes maken?

Bruine boletus is een zeer smakelijke paddenstoel die op veel verschillende manieren gebruikt kan worden. Een daarvan is de bereiding van champignonpasta.

Brown Boletus - een recept voor een pasta gemaakt van bospaddestoelen

Ingrediënten:

1 ui
1 teen knoflook
ongeveer 700 g bruine boletes
5 jeneverbessen
2 theelepels zout
4 theelepels rode wijnazijn
4 theelepels balsamicoazijn
4 theelepels veelbloemige honing
1 handvol pruimen (zonder pit, niet gerookt)
100 ml koolzaadolie
0,5 theelepels peper
1 theelepel verse rozemarijn

Een bereidingswijze:

Maak de champignons grondig schoon. Snijd vervolgens de boletes, ui, pruimen en knoflook in plakjes. Verhit de olie in een pan, voeg de knoflook toe, en als hij rood wordt en zijn aroma afgeeft, haal hem eruit en gooi hem weg. Doe de ui in dezelfde olie. Voeg champignons, pruimen en zout toe als ze zacht zijn. Laat alles ongeveer 20 minuten sudderen. Voeg vervolgens de balsamicoazijn, wijnazijn en honing toe aan het mengsel. Laat het 40 minuten sudderen. Dek het niet allemaal af, zodat overtollige vloeistof kan verdampen. Voeg enkele minuten voordat je de pan van het vuur neemt de rest van de ingrediënten toe.

Doe de hete massa in potjes (bij voorkeur als ze klein zijn, zodat de pasta na opening niet bederft voor consumptie). Draai ze allemaal stevig vast en ga verder met pasteurisatie. Pasteuriseer 3 keer gedurende 15 minuten met tussenpozen van 24 uur.

Let op: pas op dat de champignons tijdens het koken niet aan de bodem blijven plakken. Gebruik een goede pan en controleer of het vuur niet te sterk is. Als de boletes te gaar worden, bederft dit de smaak van het hele gerecht.

Bunny bezem (Xerocomus sunbtomentosus)

De konijnenboletus komt voor in loof- en gemengde bossen. De grootste uitslag doet zich voor in de periode van juni tot oktober.

De kern van de konijnenboleet bereikt meestal een lengte van 10 cm en een breedte van ongeveer 2 cm. Het is in de lengterichting geribbeld, cilindrisch met de neiging om aan de onderkant te versmallen en te scherpen. Lichtgeel van kleur, mogelijk met bruinrode vlekken. De jonge konijnenbolete heeft een halfronde hoed, die met de jaren zacht wordt met een afgeplat midden. Het is droog, mat met een viltstructuur. Het komt vaak in verschillende tinten. Het kan geel of groenachtig geel zijn met een bruine tint. Het wordt snel beschimmeld tijdens zware regenval. De sporen van de konijnenboleet zijn bruin-olijfkleurig.

De konijnenboleet heeft vlees:

zeer zacht (compact bij jonge champignons)
wit-geelachtig
licht blauwachtig na regen en verplettering
in het vezelige lichaam
met een lichte smaak
met een delicate geur die doet denken aan vers fruit

De konijnenboleet kan worden aangezien voor een geribbelde boleet die er erg op lijkt. Deze heeft echter een bruinrode dop en een gaasschacht. Deze fout is niet gevaarlijk omdat deze twee paddenstoelen eetbaar en erg lekker zijn. De konijnenboletus kan ook worden verward met de gouden boletus. Ze onderscheiden zich door het feit dat in de boleet van de haas de stengel en de plaatsen waar het vlees wordt gesneden, niet rood worden.

Lees ook: Is het mogelijk om paddenstoelen in de tuin te kweken?

Dit zal handig voor je zijn

Bunny boletus - recept voor champignoncrème

Ingrediënten:

30 gram laurierboleet
1 ui
2 teentjes knoflook
1 eetlepel boter
1 takje rozemarijn
0,5 l kippenbouillon
zout, peper, room voor kruiden

Een bereidingswijze:

In een pot boter moet je de ui en knoflook bakken. Voeg dan de rozemarijnblaadjes en de eerder schoongemaakte boleten toe. Alles moet ongeveer 5 minuten worden gestoofd. Giet de bouillon erbij en breng op smaak met peper en zout. Kook, afgedekt, gedurende 20 minuten en meng. De soep is klaar. Als u later voedsel wilt opwarmen, breng het dan niet aan de kook. Serveer het met room en knapperige toast.

Gouden boletus (Xerocomus chrysenteron)

Het komt voor in bijna alle grondsoorten, in naald- en loofbossen. Het is een veel voorkomende paddenstoel in Polen. De grootste uitslag doet zich voor in de periode van juni tot november.

De stengel van de golden bay boleet bereikt meestal een lengte van 10 cm en een breedte van ongeveer 2 cm. Meestal is het cilindrisch en loopt taps toe naar de basis, vaak gebogen. Het heeft meestal rode tinten op het gele oppervlak. De hoed van jonge gouden eekhoorntjesbrood is erg bol, en wordt na verloop van tijd afgeplat en soms verzonken in het midden. De uitslag van de sporen van de golden bay boleet is bruin-olijf van kleur.

De gouden boletus heeft een vlees:

zacht
wit of felgeel (licht rood onder de hoed)
blauw als beschadigd
met een milde smaak
met een delicate geur

De gouden boletus kan worden verward met de afgeknotte sporenboletus, die aan één kant aanzienlijk verschilt in afgeknotte sporen.

De gouden boletus past heel goed bij groenten, gestoofd in een pan. Het is echter de moeite waard eraan te denken dat het hun smaak zal domineren met zijn intense aroma.

Geribbelde boletus (Xerocomus spadiceus)

Geribbelde boletus komt voor in naald- en loofbossen. Vaak in het mos tussen de wortels van bomen. Het groeit meestal in groepen. De grootste uitslag doet zich voor in de periode van juli tot oktober.

De stengel van de geribbelde laurierboleet bereikt meestal een lengte van 8 cm en een breedte van ongeveer 2 cm. Het heeft over de gehele lengte ongeveer dezelfde dikte. Bij jonge paddenstoelen heeft het de neiging om in het midden te puilen. Een stoffig bruin gaas is te zien aan de bleekgele kleur van de stengel. De hoed is gezwollen, later plat convex. De randen zijn dun, zo scherp en vaak gebogen.De sporen van de geribbelde laurierboleet zijn olijfbruin van kleur.

De geribbelde boletus heeft een vlees:

witachtig (geelachtig nabij de buizen en op de stengel)
wordt blauw wanneer geplet en gesneden
mild van smaak

Bruine boletus - soortgelijke soort

Jonge bruine boletes kunnen worden verward met boletus (Tylopilus felleus, ook wel bittere bolete of bitter konijn genoemd), een oneetbare paddenstoel die veel voorkomt in Polen, die een zeer bittere smaak heeft (gemengd met eetbare paddenstoelen, bederft het alle smaakkwaliteiten van het gerecht) en kan maagklachten veroorzaken. Twijfels kunnen daarom met een smaaktest worden weggenomen.

Bovendien is de steel van de bitterheid lichtgeel van kleur en bedekt met een donkerder, bruinachtig, convex en merkbaar gaas. Aan de andere kant is de kern van de bruine boletus lichtbruin, met lange, donkere strepen. Bij jonge eekhoorntjesbrood is de stengel meestal bolvormig en dan cilindrisch. Jonge bitterheid heeft bijna witte buisjes (poriën), terwijl oudere exemplaren bleekroze, beschadigd en vies vuil van kleur zijn. De poriën van boletus-paddenstoelen zijn aanvankelijk wit, daarna geel tot geelgroen en de beschadigde worden blauwgroen.

Oudere eekhoorntjesbrood lijken misschien op kastanjezandsteen (Gyroporus castaneus), die echter een holle schacht heeft en het vruchtvlees bij het snijden niet van kleur verandert. Aan de andere kant wordt het lichaam van de boletus op de plaats van schade donkerblauw.

Bronnen:

,, Eetbare paddenstoelen en hun giftige dubbeltjes - Een gids voor paddenstoelenplukkers "Hans E. Laux, Warschau
,, Grzyby "Aurel Dermek, Sports and Tourism Publishing, Warschau 1981
,, Lexicon van de natuur - Paddestoelen "Helmut en Renate Grunert, vertaald door Jadwiga Kozłowska, GeoCenter Publishing, Warschau

We raden de e-gids aan