Een vermoeidheidsbreuk wordt niet geassocieerd met een plotseling trauma zoals een normale botbreuk. De vermoeidheidsfractuur treedt geleidelijk op, tot enkele weken. Lopers zijn het meest blootgesteld aan dit type fractuur, hoewel het ook kan voorkomen bij mensen die vele uren staand werken. Wat zijn de oorzaken en symptomen van een vermoeidheidsfractuur? Wat is de behandeling?
Een vermoeidheidsfractuur wordt ook wel een overbelastings-, stress-, langzame of lopende fractuur genoemd. Vermoeidheidsfractuur kan op veel plaatsen van het osteoarticulaire systeem worden gelokaliseerd, maar meestal betreft het de tibia. Bovendien komt het vaak voor in de middenvoetsbeentjes, calcaneus en fibula botten.
Vermoeidheidsbreuk - oorzaken en risicofactoren
Een vermoeidheidsbreuk is niet het gevolg van een plotselinge enkelvoudige verwonding - zoals het geval is bij een gewone breuk. Kleine, maar vaak en langdurig herhaalde botmicroblessures, evenals overmatige belasting van de ligamenten en spiervermoeidheid dragen bij aan de vermoeidheidsfractuur. Daarom lopen mensen die regelmatig sporten (vooral hardlopers), maar dit ongepast doen, het grootste risico op vermoeidheidsbreuken.
Atleten, volleyballers, roeiers, basketballers, tennissers en voetballers worden ook blootgesteld aan vermoeidheidsbreuken.
Een vermoeidheidsfractuur bij sportbeoefenaars kan optreden wanneer:
- zal zich niet goed voorbereiden op training (geen warming-up);
- een slecht gestructureerde training hebben, die te veel belasting en een te lange trainingsduur met zich meebrengt;
- ze trainen te vaak, en dus - besteed niet genoeg tijd aan het herstellen van botten, gewrichten en ligamenten na het sporten;
- ze trainen op harde grond en in slecht geselecteerd schoeisel dat geen schokken absorbeert;
- ze beoefenen verschillende sporten die tegelijkertijd op het bot- en gewrichtssysteem wegen (bijvoorbeeld hardlopen en squash of tennis);
- ze gebruiken een onjuist dieet (vooral arm aan calcium en vitamine D - stoffen die de botten nodig hebben);
- worstelen met obesitas;
LEES OOK: Botbreuken - dijbeen, opperarmbeen, metatarsus en anderen. De redenen
Bovendien treft vermoeidheidsbreuk mensen die vele uren staand werken, evenals degenen die met trillende gereedschappen werken, evenals dansers (inclusief ballerina's).
Factoren die op hun beurt het risico op vermoeidheidsbreuken verhogen, zijn posttraumatische botvervormingen, ziekten van het osteoarticulaire systeem (bijv. Reumatoïde artritis) en operaties (bijv. Corrigerende osteotomie). Het is de moeite waard om te weten dat vrouwen 12 keer meer kans hebben op een vermoeidheidsfractuur dan mannen, en het risico neemt toe bij menstruatiestoornissen.
Vermoeidheidsfractuur - symptomen
Aanvankelijk treedt lichte pijn op na het sporten. Later neemt de pijn echter toe en treedt deze ook op tijdens training en zelfs tijdens dagelijkse bezigheden. Na verloop van tijd is de pijn goed gelegen en kunt u een knobbel in het bot voelen.
Lees ook: Verstuikte enkel: symptomen en behandeling van enkelverstuiking GIPS is niet altijd nodig in het geval van botblessures SPRAVES, SPLINTS, FRACTUREN - hoe een gewonde te helpenVermoeidheidsbreuken worden gesuggereerd door botpijn die meerdere dagen aanhoudt, ondanks het ontbreken van verwondingen.
Vermoeidheidsbreuk - diagnostiek
Als een vermoeidheidsfractuur wordt vermoed, wordt een botröntgenfoto of echografie uitgevoerd, maar deze tests zijn mogelijk niet voldoende als de fractuur zich in een vroeg stadium bevindt (omdat deze gewoon onzichtbaar is). In dit geval wordt meestal botscintigrafie uitgevoerd.
Vermoeidheidsfractuur - behandeling
Het wordt meestal aanbevolen om het aangetaste ledemaat te ontladen totdat het bot geneest. Revalidatie is ook noodzakelijk. Fysiotherapie (lasertherapie, echografie) kan helpen - net als bij een gewone fractuur. Na ongeveer drie maanden revalidatie kunt u weer lichamelijk actief (bijv. Hardlopen).
Chirurgische behandeling is geïndiceerd in het geval van verplaatsing van botfragmenten.
Dit zal handig voor je zijnVermoeidheidsbreuk - hoe dit te voorkomen?
1. U moet de trainingsbelasting niet plotseling verhogen en de trainingstijd verlengen, maar geleidelijk het aantal herhalingen, kilometers of kilo's verhogen, zodat het lichaam zich aan deze veranderingen kan aanpassen.
2. Zorg voor pauzes tussen trainingen - het is de tijd om het bot- en gewrichtssysteem te regenereren.
3. Adequate voeding dient te worden gebruikt om de tekorten veroorzaakt door training aan te vullen (bij vrouwen geldt dit vooral voor calcium).
4. Train in geschikt schoeisel (verschillende hardloopschoenen en fitnessschoenen).
.jpg)
