Boorzuur, of boorzuur, is een anorganische chemische verbinding met vele toepassingen. Deze stof is ook een bestanddeel van zeezout en sommige planten, voornamelijk fruit. Welke eigenschappen heeft boorzuur? In welke situaties is het de moeite waard om naar te reiken?
Inhoudsopgave
- Boorzuur en mycose
- Boorzuur en de behandeling van huidlaesies
- Boorzuur en hyperhidrose
- Boorzuur: niet-medische toepassingen
- Boorzuur: contra-indicaties om te gebruiken
Boorzuur (lat. Acidum boricumBoorzuur, H3BO3) is een zwak zuur, dat van nature voorkomt in de vorm van het zeer zeldzame mineraal sassoline (genoemd naar de Sasso-lagune in Toscane, waar het werd ontdekt).
Boorzuur heeft veel medische toepassingen vanwege zijn antiseptische, drogende, samentrekkende en granulerende eigenschappen (wondgenezing).
uitwendig gebruikt boorzuur is veilig, maar in geval van contact met slijmvliezen of uitgebreide wonden kan het worden geabsorbeerd en giftig zijn. Daarom is het niet bedoeld voor gebruik op grote delen van de huid. Alleen plaatselijke toepassing wordt aanbevolen.
Boorzuur en mycose
Vanwege zijn fungistatische en bacteriedodende eigenschappen wordt het voornamelijk gebruikt bij de behandeling van mycosen zoals:
- mycose van de penis
- voetschimmel
- onychomycose
- en als middel om infecties van de uitwendige urogenitale organen te verlichten (gebruikt voor vaginale irrigatie)
Boorzuur wordt daarom veel gebruikt bij de behandeling van vaginale mycose (op basis hiervan zijn vaginale bolletjes gemaakt, die topisch worden aangebracht).
Boorzuur en de behandeling van huidlaesies
Dit zijn niet alle toepassingen van boorzuur. Het wordt ook gebruikt om eczeem, brandwonden, kneuzingen, zwellingen en oppervlakkige schade aan de opperhuid te behandelen.
Het wordt ook gebruikt in cosmetica - het bevat veel acneproducten.
Boorzuur is ook een stof die populair is in de recepten van gorgelpreparaten, die worden gebruikt bij infecties van de bovenste luchtwegen, evenals bij ontsteking van het neusslijmvlies.
Het is bekend om boorzuur in de oogheelkunde te gebruiken om ogen te wassen, vooral in het geval van chronische ontsteking van de oogleden en het bindvlies.
Boorzuur en hyperhidrose
Boorzuur wordt gebruikt bij overmatig zweten. Het bestrijdt vooral het probleem van overmatig zweten van de voeten. Het vermindert transpiratie en neutraliseert onaangename geurtjes. Deze stof in de vorm van een poeder wordt in schoenen en sokken gegoten.
Je voeten in de oplossing laten weken, heeft ook positieve effecten. Het is een veel voorkomend bestanddeel van zalven of poeders voor het probleem van zwetende benen, bijvoorbeeld boorzalf. Het wordt ook gecombineerd met talkpoeder.
Boorzuur: niet-medische toepassingen
Hoewel boorzuur het belangrijkste belang in de geneeskunde is, moet worden bedacht dat deze verbinding vrij veel niet-medische toepassingen heeft.
Het is de moeite waard om te weten dat het bijvoorbeeld wordt gebruikt om insecten te bestrijden, bijvoorbeeld kakkerlakken. Een zelfgemaakt mengsel kan een natuurlijk gif zijn waarmee u lastige beestjes uit uw huis kunt verwijderen.
Boorzuur wordt ook gebruikt als ingrediënt in meststoffen. Het wordt gebruikt bij de productie van verven, evenals borosilicaatglas (gebruikt om hoogwaardige laboratorium- en cateringvaten te maken).
Boorzuur wordt gebruikt als impregneermiddel voor hout, het wordt ook gebruikt in de leerlooierij. Het wordt ook gebruikt als conserveermiddel (E284).
Boorzuur is een toegankelijke, goedkope verbinding, daarom is het gebruikt in de zogenaamde groene chemie (het is een concept van het uitvoeren van onderzoek en chemische processen in overeenstemming met de ecologie, op een manier die het gebruik en de vorming van schadelijke stoffen vermindert).
Boorzuur: contra-indicaties om te gebruiken
Ondanks de verschillende voordelen voor het lichaam van het gebruik van boorzuur, wordt het langdurig gebruik ervan niet aanbevolen.
Deze verbinding is in sommige situaties giftig en wordt langzaam uit het lichaam uitgescheiden. Daarom kan onzorgvuldig gebruik leiden tot afzetting. Het hoopt zich voornamelijk op in de lever en het zenuwweefsel.
Te lang of te intensief gebruik kan leiden tot vergiftiging en zelfs tot falen van de bloedsomloop. Het wordt niet aanbevolen om boorzuur te gebruiken bij kinderen, en ook bij zwangere vrouwen, omdat het gevaarlijk kan zijn voor het verwekte kind.
BelangrijkBoorzuur werd vaak gebruikt om de huid van baby's te verzorgen en om luieruitslag te behandelen.
Het derivaat ervan (natriumtetraboraat) wordt bijvoorbeeld aangetroffen in de populaire zalf tormentiol.
Zowel de zalf als het tetraboraat zelf zijn giftig, daarom wordt het gebruik ervan bij kinderen jonger dan 3 jaar niet aanbevolen.